W okresie gdy Inowrocław otrzymał prawa miejskie, a było to około roku 1240, wtedy też ustanowiony został herb miasta, który przechodził różne przeobrażenia i zmiany, a w 1365 r. przedstawiał dwie wieże na pagórku, a między nimi tarczę z orłem piastowskim. Spoza tarczy wystawały ku górze gałązki bujnego krzewu.
Inowrocław, jeden ze stołecznych ośrodków staropolskich Kujaw, zwany jest często "miastem na soli". Solowarstwo, którego niepowtarzalne ślady odkryte zostały przez archeologów przy ul. Wojska Polskiego (na terenie dawnej wsi Rąbin) i w sąsiedztwie romańskiego kościoła Imienia Najświętszej Maryi Panny, a nadto urodzajne czarne ziemie sprzyjały rozwojowi osadnictwa już od 3 tysiąclecia p.n.e. Olbrzymie znaczenie miał fakt, że w rejonie zakładów sodowych wiódł niegdyś słynny szlak bursztynowy z południowej Europy nad Zatokę Gdańską.