Zgodnie z podziałem fizycznogeograficznym Polski wg Kondrackiego obszar Miasta Inowrocław należy do prowincji Niżu środkowoeuropejskiego, podprowincji Pojezierza Południowobałtyckie, makroregionu Pojezierze Wielkopolskie oraz w końcowej klasyfikacji do mezoregionów Równina Inowrocławska i Pojezierze Gnieźnieńskie.
Równina Inowrocławska - mezoregion o całkowitej powierzchni 1 540 km2, leżący na północ od Pojezierza Kujawskiego. Ukształtowanie powierzchni mezoregionu stanowi płaska wysoczyzna morenowa o rzędnych wysokościowych 85-90 m n.p.m.
Pojezierze Gnieźnieńskie mezoregion o powierzchni 4 300 km2, położony na zachód od Równiny Inowrocławskiej. Mezoregion charakteryzują rozległe formy wklęsłe rynny subglacjalne.
Miasto Inowrocław leży w południowo wschodniej części województwa kujawsko - pomorskiego. W wyniku reformy administracyjnej z 1999 r. stało się gminą miejską. W większości jest otoczone przez gminę wiejską Inowrocław, tylko od zachodu sąsiaduje z gminą Pakość. Miasto Inowrocław zajmuje powierzchnię 30,42 km2. Zamieszkuje je 78 150 mieszkańców (2004 r.).
Pod powierzchniowymi osadami polodowcowymi, w podłożu Równiny Inowrocławskiej, występuje tektoniczny wał kujawski. W obrębie wału spotyka się na niewielkich głębokościach wysady solne i towarzyszące im źródła solankowe (Inowrocław, Ciechocinek). Powierzchnia równiny jest na ogół płaska, pokryta utworami morenowymi, o średniej wysokości 100 m n.p.m. W odróżnieniu od przyległych obszarów pojezierzy, Równina Inowrocławska pozbawiona jest jezior niemal całkowicie. Dzięki występowaniu żyznych czarnych ziem posiada bardzo dobre warunki naturalne do rozwoju produkcji rolne.