Wydarzyło się w przeszłości

Nie mamy zapisanych wydarzeń z

19 marca

Stolica Kujaw Zachodnich

Kujawy są historyczną dzielnicą Polski usytuowaną między rzekami Notecią i Wisłą. Termin Kujawy po raz pierwszy zapisano w Bulli Gnieźnieńskiej papieża Innocentego II z 1136 roku, ale trwałe osadnictwo w tym regionie datuje się już od neolitu.

Od drugiej połowy V tysiąclecia p.n.e. obszar ten zaczął przekształcać się w prężny ośrodek osadniczy. Sprzyjały temu bogactwa naturalne, a przede wszystkim żyzne gleby i słone źródła, a także dogodne położenie na skrzyżowaniu najważniejszych szlaków komunikacyjnych Europy ze wschodu na zachód oraz z północy na południe.

We wczesnym średniowieczu Kujawy stanowiły jedną z najstarszych dzielnic państwa polskiego. W roku 1194 zostały wyodrębnione jako osobna domena Bolesława, syna Mieszka Starego. Do początku XIII wieku stolicą i głównym ośrodkiem kulturalnym regionu była Kruszwica. Kiedy Konrad Mazowiecki utworzył (ok. 1230 r.) samodzielne księstwo dla swojego syna Kazimierza (zwanego Kazimierzem Kujawskim), na stolicę księstwa obrano Inowrocław. Za panowania Władysława Jagiełły Kujawy zostały podzielone na dwa województwa: inowrocławskie i brzesko-kujawskie. Taki podział utrzymał się aż do pierwszego rozbioru Polski (1772 r.), potem województwo inowrocławskie zostało włączone do Prus. Po drugim rozbiorze Polski (1793 r.) pozostała część Kujaw znalazła się najpierw pod zaborem pruskim, a od 1815 roku w Królestwie Polskim.

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku Kujawy weszły w skład dwóch województw: część zachodnia, zwana Kujawami Czarnymi znalazła się w województwie poznańskim, część wschodnia, tzw. Kujawy Białe należała do województwa warszawskiego. Po II wojnie światowej Kujawy weszły w skład województwa bydgoskiego (po reformie administracyjnej kraju w latach 70. województwo podzielono na trzy mniejsze: bydgoskie, toruńskie i włocławskie). Od czasu ostatniego podziału administracyjnego kraju (1999 r.) scalone Kujawy wchodzą w skład województwa kujawsko-pomorskiego, którego stolicami są Bydgoszcz i Toruń.

W ramach przygotowań do obchodów 1000-lecia Państwa Polskiego w 1948 roku powołano Kierownictwo Badań nad Początkami Państwa Polskiego. Zespół ten prowadził prace również na Kujawach inowrocławskich. W jego skład weszło wielu znakomitych archeologów z Witoldem Henslem jako autorem planu badań na czele. Placówka ta miała szczególne zasługi dla poznania prahistorii Kujaw. Dzisiaj, dzięki badaniom prowadzonym początkowo w ramach zespołu i kontynuowanym przez prof. dr hab. Aleksandrę Cofta-Broniewską, Kujawy są najdokładniej poznanym pod względem archeologicznym regionem Polski. Archeologom udało się odsłonić wczesnośredniowieczną warzelnię soli i odtworzyć proces technologiczny produkcji tego surowca. Prace eksploracyjne prowadzone w osadzie z okresu wpływów rzymskich w podinowrocławskim Jacewie wprowadziły nowe elementy do badań nad przebiegiem szlaku bursztynowego. Odkryto także warsztat produkcji szkła, w okolicy dzisiejszego Inowrocławia (w Kruszy Zamkowej) zlokalizowano kompleks osadniczy, na mapie Ptolemeusza zapisany jako Askaukalis.

Przedsięwzięciem bezprecedensowym w dziejach archeologii polskiej było opracowanie katalogu i atlasu stanowisk archeologicznych terenu Inowrocławia i stref sąsiednich. Składa się nań aż 30 tys. punktów osadniczych. Wyniki badań prowadzonych na Kujawach zostały opublikowane w wielu pracach naukowych i popularnonaukowych, w tym przede wszystkim w czterdziestu wydawnictwach monograficznych.

Tekst pochodzi z serwisu: http://www.inowroclaw.pl/

Ostatnio zmieniany niedziela, 18 wrzesień 2016 07:14

Zaloguj się by skomentować
Początek strony