Zabytki

Został wybudowany w pierwszych latach XX wieku. Nawiązuje do renesansu północnego, jest otynkowany i bogato wyposażony w kamienny detal architektoniczny. Tutaj w nocy z 22 na 23 pażdziernika 1939 r. hitlerowcy zamordowali 56 polskich działaczy. Dla uczczenia pamięci pomordowanych, za więzieniem położony został kamień na estetycznie urządzonym placyku z kwiatami. W pobliżu znajduje się szkoła, u której wejścia wmurowana jest tablica pamiątkowa ku czci pomordowanych Polaków.

Większość inowrocławskich zabytków architektury stanowią kamienice mieszczańskie. W śródmieściu zachowało się kilkanaście domów z końca XVIII i początków XIX wieku. Wśród nich walorami architektonicznymi wyróżnia się budynek z końca XVIII w. przy placu Obrońców Pokoju 6, w którym w XIX stuleciu przez pewien czas mieścił się Bank Ludowy, instytucja która była finansową bronią Polaków w walce z Prusakami o przetrwanie narodu, a w XX w. krótko zamieszkiwał w nim "Meteor Młodej Polski" - pisarz Stanisław Przybyszewski.

Wybudowany został w stylu neoromańskim, w okresie największego ożywienia budownictwa w latach 1898-1900 z inicjatywy ks. Antoniego Laubitza. Projektował go prof. August Rincklake z Berlina, a na miejscu prowadził budowę architekt K. Przyłuski. Kościół uległ w 1909 r. katastrofie budowlanej i powtórnie oddany został do użytku dopiero w 1929 r. Na uwagę zasługują rzeźbione tympanony dłuta Władysława Marcinkowskiego.

Kilka słów o kościele

Pobudowany w latach 1927-1929 w stylu nowobizantyjskim. Oparty jest na planie krzyża greckiego, a wnętrze utrzymane jest w stylu klasycyzującym. Kościół zwieńczony jest kopułą, w której centralnym punkcie znajduje się latarnia. Do wnętrza wchodzi się przez partyk kolumnowy.

Po potężnych obwarowaniach Inowrocławia pozostały 2 fragmenty murów obronnych przy ulicy Kilińskiego i Poznańskiej.

Obwody 2 wałów i przekopów usytuowanych przed murami obronnymi i umożliwiającymi obronę miasta przed i przy pomocy artylerii, dziś czytelne są tylko na starych mapach Inowrocławia. Zbudowane po 1431 r. miały bronić miasto przed powtórnym najazdem Krzyżaków.

Wiele, mało dotychczas poznanych zabytków kryje inowrocławska ziemia. W śródmieściu, do głębokości 3 m poniżej powierzchni ulic i placów, zalega plątanina drewnianych i murowanych konstrukcji, pozostałych po dawnej zabudowie miasta.