Wydarzyło się w przeszłości

Nie mamy zapisanych wydarzeń z

28 marca

Piotr Strzelecki

Piotr Strzelecki

Dom Archimaga w Łojewie

Sonet Stanisława Helsztyńskiego ze zbioru "Sonetów inowrocławskich" poświęcony pamięci Stanisława Przybyszewskiego.

Mury obronne

Po potężnych obwarowaniach Inowrocławia pozostały 2 fragmenty murów obronnych przy ulicy Kilińskiego i Poznańskiej.

Obwody 2 wałów i przekopów usytuowanych przed murami obronnymi i umożliwiającymi obronę miasta przed i przy pomocy artylerii, dziś czytelne są tylko na starych mapach Inowrocławia. Zbudowane po 1431 r. miały bronić miasto przed powtórnym najazdem Krzyżaków.

Kościół św. Mikołaja

Kościół ten, początkiem sięgający przełomu XII i XIII wieku, po zniszczeniu przez Krzyżaków w 1431 r., całkowicie przebudowano. Także późniejsze, ale nie zawsze szczęśliwie prowadzone przebudowy poważnie zniekształciły sylwetkę świątyni.Obecnie jest on późnogotycką budowlą halową, charakterystyczną dla kościołów farnych w Wielkopolsce i na Pomorzu.

Kościół św. Barbary i Maurycego

Pobudowany w latach 1927-1929 w stylu nowobizantyjskim. Oparty jest na planie krzyża greckiego, a wnętrze utrzymane jest w stylu klasycyzującym. Kościół zwieńczony jest kopułą, w której centralnym punkcie znajduje się latarnia. Do wnętrza wchodzi się przez partyk kolumnowy.

Wybudowany został w stylu neoromańskim, w okresie największego ożywienia budownictwa w latach 1898-1900 z inicjatywy ks. Antoniego Laubitza. Projektował go prof. August Rincklake z Berlina, a na miejscu prowadził budowę architekt K. Przyłuski. Kościół uległ w 1909 r. katastrofie budowlanej i powtórnie oddany został do użytku dopiero w 1929 r. Na uwagę zasługują rzeźbione tympanony dłuta Władysława Marcinkowskiego.

Jest najstarszym, a zarazem najwartościowszym z punktu widzenia historycznego i artystycznego zabytkiem Inowrocławia. Budowę rozpoczęto krótko po 1180 r. z inicjatywy księcia Leszka, wnuka Bolesława Krzywoustego, a ukończono na początku XIII w.

Kamienice

Większość inowrocławskich zabytków architektury stanowią kamienice mieszczańskie. W śródmieściu zachowało się kilkanaście domów z końca XVIII i początków XIX wieku. Wśród nich walorami architektonicznymi wyróżnia się budynek z końca XVIII w. przy placu Obrońców Pokoju 6, w którym w XIX stuleciu przez pewien czas mieścił się Bank Ludowy, instytucja która była finansową bronią Polaków w walce z Prusakami o przetrwanie narodu, a w XX w. krótko zamieszkiwał w nim "Meteor Młodej Polski" - pisarz Stanisław Przybyszewski.

Gmach sądu

Został wybudowany w pierwszych latach XX wieku. Nawiązuje do renesansu północnego, jest otynkowany i bogato wyposażony w kamienny detal architektoniczny. Tutaj w nocy z 22 na 23 pażdziernika 1939 r. hitlerowcy zamordowali 56 polskich działaczy. Dla uczczenia pamięci pomordowanych, za więzieniem położony został kamień na estetycznie urządzonym placyku z kwiatami. W pobliżu znajduje się szkoła, u której wejścia wmurowana jest tablica pamiątkowa ku czci pomordowanych Polaków.

Uzdrowisko

4 maja 1875 r. z inicjatywy dr praw Zygmunta Wilkońskiego doszło do zarejestrowania Towarzystwa Akcyjnego "Solanki Inowrocławskie". W rok potem oddany został do użytku pierwszy budynek wyposażony w 14 wanien, gdzie można było poddawać się kąpielom solankowym. W 1877 r. Powstał drugi obiekt, wyposażony w 15 wanien dla dzieci, a w 1880 r. trzeci - Dom Kuracyjny. Całość została otoczona parkiem.

Stolica Kujaw Zachodnich

Kujawy są historyczną dzielnicą Polski usytuowaną między rzekami Notecią i Wisłą. Termin Kujawy po raz pierwszy zapisano w Bulli Gnieźnieńskiej papieża Innocentego II z 1136 roku, ale trwałe osadnictwo w tym regionie datuje się już od neolitu.

Strona 3 z 8
Początek strony